唐易传
唐易传最新章节：
一片茂密的碧绿森林上空，一道道金色电弧浮现而出，凝聚成一个雷电法阵
下一刻，它瞳孔之中的血色纹路，开始一圈圈，剧烈的流转起来，像是一个血色漩涡一样，让人头皮发麻！
就在此刻杨毅云耳中传来了两个人的对话声
睁开眼眸，低下头，深深看了一眼掌心之中的番天符印
其掌心处立即光芒一亮，从中浮现了一个龙眼大小的模糊人影，一闪之下，随即又隐没不见了
而且岁月神灯之力的效果如此之好，竟然还胜过真言门的须弥金山
“你还没有跟我说，你打算准备干嘛，你如果不说的话，我就不过去了
拿起电话一看是柳玲玲打来的，接通后，柳玲玲直接问道：“喂杨毅云你又跷课了？在哪？”
不过，直到这一刻，他看到了那浮空石碑上的火焰道纹，以及这八荒火龙
一些进入云门早起弟子门人自然认得王宗仁是门主杨毅云的二徒弟
唐易传解读：
yī piàn mào mì de bì lǜ sēn lín shàng kōng ， yī dào dào jīn sè diàn hú fú xiàn ér chū ， níng jù chéng yí gè léi diàn fǎ zhèn
xià yī kè ， tā tóng kǒng zhī zhōng de xuè sè wén lù ， kāi shǐ yī quān quān ， jù liè de liú zhuǎn qǐ lái ， xiàng shì yí gè xuè sè xuán wō yī yàng ， ràng rén tóu pí fā má ！
jiù zài cǐ kè yáng yì yún ěr zhōng chuán lái le liǎng gè rén de duì huà shēng
zhēng kāi yǎn móu ， dī xià tou ， shēn shēn kàn le yī yǎn zhǎng xīn zhī zhōng de fān tiān fú yìn
qí zhǎng xīn chù lì jí guāng máng yī liàng ， cóng zhōng fú xiàn le yí gè lóng yǎn dà xiǎo de mó hú rén yǐng ， yī shǎn zhī xià ， suí jí yòu yǐn méi bú jiàn le
ér qiě suì yuè shén dēng zhī lì de xiào guǒ rú cǐ zhī hǎo ， jìng rán hái shèng guò zhēn yán mén de xū mí jīn shān
“ nǐ hái méi yǒu gēn wǒ shuō ， nǐ dǎ suàn zhǔn bèi gàn ma ， nǐ rú guǒ bù shuō de huà ， wǒ jiù bù guò qù le
ná qǐ diàn huà yī kàn shì liǔ líng líng dǎ lái de ， jiē tōng hòu ， liǔ líng líng zhí jiē wèn dào ：“ wèi yáng yì yún nǐ yòu qiāo kè le ？ zài nǎ ？”
bù guò ， zhí dào zhè yī kè ， tā kàn dào le nà fú kōng shí bēi shàng de huǒ yàn dào wén ， yǐ jí zhè bā huāng huǒ lóng
yī xiē jìn rù yún mén zǎo qǐ dì zǐ mén rén zì rán rèn de wáng zōng rén shì mén zhǔ yáng yì yún de èr tú dì
